Een leuke samenwerking

Ik maakte een hemdje in tricot, samen met de oudste zoon deed ik de afwerking. Het is te zeggen hij koos de kleur van de knopen. Gelukkig heeft hij smaak en ging hij niet voor de rode of groene kamsnaps, dit zou iets minder goed gepast hebben.

Een van de dingen waar zijn aandacht naartoe gaat is werkgerief. En dan echt allerhande werkgerief: boormachines, zagen, hamers, griffels, ... Hij is papa's kleine sidekick wanneer er iets moet gerepareerd worden. Mama is op zo'n moment van geen tel meer. Zelfs lekkere koekjes kunnen hem dan niet afleiden ;p

Hoe werkt dat hier??

MAAR deze ochtend zat mama plots met een tang in haar handen. Een kamsnapstang. Gelukkig maakt de zoon geen onderscheid tussen échte werktangen en naaitangen.
Plots was ik zijn dikste vriend. Hij kroop bij mij op schoot, nam de tang over en wou ermee 'maken'. Ik legde hem uit wat we ermee gingen doen, liet hem de knopen kiezen en we drukten ze samen op z'n plaats.
Hij is nog een tijdje aan de tafel blijven zitten. Voor hem hadden er meer knopen aan zijn hemd mogen zitten :)

Een leuk mama-zoon activiteitje. Zijn interesse deed me deugd.

Die dààr!

Zitten ze goed vast?

Ze blijven niet altijd mooi liggen

In opperste concentratie

Voila, klaar!

Erna was hij BLIJ! Ah ja, want er stonden 'tarctorteurs' op zijn hemdje. Nog een van zijn favoriete dingen.

Ik maakte een hemdje in tricot. Als patroon nam ik het befaamde theo-hemd, de simpele versie.
Het werd dezelfde maat (98), maar dan in de smalle versie. Bij de katoenen versie nam ik de standaardversie.