Digitaal archief: terug naar het verleden - zoon n°1
Zoals ik zei wil ik hier mijn creatieve uitspattingen weergeven.
Net voor de geboorte van onze oudste ontdekte in het naaimachien. Van mijn vader kreeg ik mijn eerste machientje, eentje van de aldi. Het begon met oefenen en ontdekken. Ik heb veel fouten gemaakt en ik maak er nog altijd veel. Maar voor iemand die geen naailessen heeft gevolgd kan ik best blij zijn met mijn resultaten. Ik leer bij ieder naaisel bij en ik zie een mooie evolutie in mijn creaties.
Een nakende geboorte, perfect om te beginnen naaien. En zoals ik al zei: veel fouten ;)
Bij het aanleggen van de geboortelijst viel ik steeds opnieuw achterover van de prijzen die ze durfden te vragen voor mooie lakentjes, dekentjes en parkleggers. Dit kon ik er niet aan geven en durfde ik evenmin te verwachten van familie en vrienden.
Mijn moeder vindt altijd alles 'gemakkelijk om zelf te maken' dus onder haar motto groeide het idee om zelf aan de slag te gaan en ging ik voor de eerste keer naar het stoffenspektakel.
Er kwam een lakentje en een dekentje uit voort. Ook wat mandjes die ondertussen dienst doen als sokkenmand, pampermand en een mandje voor allerlei verzorgingsrommeltjes.
Daarna volgde de parklegger. Hier een foto van de onaffe versie:
En nog een dekentje, een wikkeldekentje met kap. De speciale versie van Mimaloki want ergens halverwege de tutorial ging het fout :p Ondertussen heb ik tutorials gevonden die voor mij makkelijker zijn, zoals hier. Maar ik heb het maar gelaten zoals het is en me er niet meer aan gewaagd.
Net voor de geboorte van onze oudste ontdekte in het naaimachien. Van mijn vader kreeg ik mijn eerste machientje, eentje van de aldi. Het begon met oefenen en ontdekken. Ik heb veel fouten gemaakt en ik maak er nog altijd veel. Maar voor iemand die geen naailessen heeft gevolgd kan ik best blij zijn met mijn resultaten. Ik leer bij ieder naaisel bij en ik zie een mooie evolutie in mijn creaties.
Een nakende geboorte, perfect om te beginnen naaien. En zoals ik al zei: veel fouten ;)
Bij het aanleggen van de geboortelijst viel ik steeds opnieuw achterover van de prijzen die ze durfden te vragen voor mooie lakentjes, dekentjes en parkleggers. Dit kon ik er niet aan geven en durfde ik evenmin te verwachten van familie en vrienden.
Mijn moeder vindt altijd alles 'gemakkelijk om zelf te maken' dus onder haar motto groeide het idee om zelf aan de slag te gaan en ging ik voor de eerste keer naar het stoffenspektakel.
Er kwam een lakentje en een dekentje uit voort. Ook wat mandjes die ondertussen dienst doen als sokkenmand, pampermand en een mandje voor allerlei verzorgingsrommeltjes.
 |
| laken en deken |
 |
| mandjes |
Daarna volgde de parklegger. Hier een foto van de onaffe versie:
 |
| parklegger in wording |
En nog een dekentje, een wikkeldekentje met kap. De speciale versie van Mimaloki want ergens halverwege de tutorial ging het fout :p Ondertussen heb ik tutorials gevonden die voor mij makkelijker zijn, zoals hier. Maar ik heb het maar gelaten zoals het is en me er niet meer aan gewaagd.
Een aanfoto met het onvrijwillig proefkonijn.
 |
| Mijn trouwe compagnon |
Jammer genoeg heeft het beestje er niet lang mogen zijn. Nog voor de geboorte van zoon n°1 werd hij overreden.
Zoon 1 bleek van in het begin een goeie zeveraar te zijn. Een slab rond zijn nek gebonden vond ik niet ideaal om mee buiten te komen. Zeverlapjes leken mij een mooie, modieuze oplossing. Zodus, voor mijn kleine, stoere cowboy:
Tenslotte had ik nog stof gekocht voor een dekentje voor de reiswieg. Daar ben ik echter nooit aan toegeraakt dus het werd een dekentje voor mij. Heel eenvoudig. Nog geen mooie paspel, want daar was ik nog niet aan toe :)
Mijn tv-buddie:
Reacties
Een reactie posten