De broodnodige lunchtas

Sinds november heb ik een nieuwe job. Een kantoorjob. Je weet wel; zo eentje waar je een hele dag aan je bureau zit en koffie drinkt en waarnaar je boterhammen meeneemt om ze in het bedrijfsrestaurant op te eten.
Voor mij een heel nieuw gegeven. Op mijn vorige jobs kon ik gewoon gezellig mee aan tafel schuiven met de bewoners van het huis waarin ik werkte. Onnodig om eten en drank mee te nemen.

Omdat ik op mijn nieuwe job werk met een laptop - die ik regelmatig mee naar huis moet nemen- kocht ik me een handige rugzak... Zonder rekening te houden met het feit dat ik graag vanalles meezeul op verplaatsing. Ik had niet veel tijd nodig om te begrijpen dat mijn rugzak eigenlijk te klein is voor mijn boterhammen, mijn thermos thee, mijn overgeslagen ontbijt, tussendoortjes, boekjes, etc.
In het begin kon ik me beredderen met een plastic-achtig tasje dat ik ooit bij de aankoop van schoenen had gekregen. Maar al gauw werd de zijkant doorboord door een eerste lepel, een eerste bic, een tweede lepel - die ik vervolgens kwijtspeelde- ... Een gelijkaardige -én veel mooiere tas- moest ik nu toch wel zelf kunnen maken.

Ik twijfelde een tijdje over de stofjes en de afmetingen en ging dan aan de slag.

Zie hier het resultaat:

Ik koos voor een petit pan stofje. Door de kleurrijke bolletjes kan ik er zowat alles mee combineren (voor zover dit voor een luchzak nodig is). Rood is een veelvoorkomende kleur in mijn outfits, vandaar de keuze voor de combi. 

De hengsels zijn niet stevig. Ik heb ze niet verstevigd met vlieseline. Ik was te lui. Ik kan niet zeggen dat ik daar nu geen spijt van heb. Ze zijn wel lang genoeg om over mijn schouder te glijden. Dat was een voorwaarde aangezien ik een deel van mijn traject met de fiets afleg.
De bias die ik gebruikte zit er niet helemaal mooi afgewerkt op. Soms ben ik écht een luie naaister!

Voor de binnenkant gebruikte ik de geplastificeerde stof van de ikea. Goedkoop. Maar ik denk niet wasbaar. Iemand van jullie daar al ervaring mee?