Dit is ook naaien!

Dat naaisters dol zijn op stof is een feit. Dat ze talloze uren prutsend achter hun naaimachine doorbrengen is ook geen geheim. Dat ze vaak hun hoofd breken over het realiseren van het perfecte kledingstuk kan niet ontkend worden. Echter worden vele naaisters er ook van verdacht graag tijd te spenderen aan retouches. Ritsen vervangen, knopen aannaaien, inkorten, versmallen, ...
Ik zou graag dit idee de wereld willen uithelpen. Het is niet omdat iemand goed met een naaimachine overweg kan en het liefst van al zijn volledige vrije tijd hier wil aan spenderen, deze persoon ook graag retouches uitvoert.

Ik hoef het eigenlijk niet meer te zeggen, verstellingen, het is niet mijn ding. Of het nu gaat om knopen aan naaien, versmallen, gaten stoppen of verkorten, geen van deze zaken kunnen me verblijden in de naaikamer. Deze opdrachtjes blijven dan ook tot in de oneindigheid liggen.

Toen mijn vader me vroeg om een gordijn te maken voor zijn deur woonde Cas nog in mijn buik. Volgens mij moest de winter toen nog beginnen. Genant lang geleden dus. De lieve man gaf me trouwens alles mee, de stof, gordijnlint en de afmetingen. Een ikeapakket voor naaisters. Ik kon het niet makkelijker hebben. Nu het af is vind ik het al helemaal stom dat ik het zo lang liet liggen. Een werkje van niks...


Mijn eerste gordijn(tje) is een feit!

Met de restanten van het gordijn maakte ik trouwens nog twee kussens, met binnenflap. Ik maakte ze uit een rechthoek stof, met een minimum aan knip en naaiwerk. Easy peasy. Benieuwd? Hier vind je mijn werkbeschrijving.



Hoewel dit soort werk niet mijn favoriete bezigheid is pluk ik, eenmaal begonnen, wel de vruchten van deze inzet. De stap naar andere retouches is makkelijker gemaakt. Het werd nog een productieve namiddag. Diezelfde namiddag verkortte ik een nieuwgekocht hemd van mijn man.


 Meneer kocht zich een kleed van een hemd. - Volgens de verkoopster écht een mannenhemd - Hij was niet van zin om dit kleed te dragen en ging er onmiddellijk van uit dat vrouwlief dit wel zou inkorten. Ook hij plukte de vruchten van mijn vaders opdracht. Zijn hemd liet geen acht maanden op zich wachten. Met twee weken had hij genoeg.



Ik trachtte de vorm van het hemd te behouden.




Zo'n hemd smal omzomen vind ik trouwens ook een heel karwei. Precisie en geduld. Niet perfect maar ik ben tevreden.



Gaandeweg kreeg ik gelukkig ook wat hulp van Fiasco.



Tenslotte zoomde ik nog snel een nieuwe jeans voor mezelf om. Mijn eerstgekochte jeans sinds vijf jaar, en dan nog eens een flared versie, én dan nog eens een soldenkoopje!











Reacties

  1. Lief van je :p

    Al sinds ik naai zorg ik dat ik het iedereen duidelijk maak dat ik dat soort dingen niet doe :p Mijn mama is namelijk haar plezier in naaien verloren door al die retouches waarvoor ze steeds maar gevraagd werd ;)

    Voor mezelf een broek korter maken heb ik wel al gedaan ;)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts